اثر شش هفته تمرین استقامتی و مصرف مکمل جینسینگ بر فاکتورهای رشد اندوتلیال عروق و مشتق از پلاکت در سرم دانشجویان زن غیر ورزشکار

هدف: هدف از تحقیق حاضر تعیین اثر شش هفته تمرین استقامتی و مصرف مکمل جینسینگ بر فاکتور رشد اندوتلیال عروق  (vascular endothelial growth factor, vegf) و فاکتور رشد مشتق از پلاکت (platelet-derived growth factor, pdgf)  سرم دانشجویان زن تمرین نکرده بود. مواد و روش ها: در این تحقیق 32 دانشجوی زن غیرورزشکار از دانشگاه گرگان با میانگین سنی 2±20 به صورت تصادفی به چهار گروه تمرین استقامتی، تمرین استقامتی-جینسینگ، جینسینگ و کنترل تقسیم شدند. تمرینات استقامتی (دویدن تناوبی با شدت 60-80٪ ضربان قلب بیشینه) به مدت شش هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه به مدت 70 دقیقه اجرا شد. عصاره گیاه جینسینگ به مقدار 5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن آزمودنی در روز و به مدت شش هفته به صورت خوراکی مصرف شد. یافته ها: نتایج نشان داد شش هفته تمرین استقامتی و مصرف مکمل جینسینگ بر سطوح vegf تاثیر معنی داری ندارد. با این وجود، نتایج نشان داد بین سطوح pdgf قبل و بعد از دوره تمرینی در گروه تمرین استقامتی (015/0=p)، تمرین استقامتی-جینسینگ (004/0=p) و جینسینگ (016/0=p) اختلاف معنی داری وجود دارد. هم چنین تفاوت معنی داری بین سطوح pdgf گروه های تحقیق وجود داشت (000/0=p). همچنین نتایج نشان داد که بین سطوح pdgf گروه تمرین استقامتی با تمرین استقامتی-جینسینگ (000/0=p)، و جینسینگ (002/0=p) تفاوت معنی داری وجود داشت، اما بین سطوح pdgf گروه تمرین استقامتی و کنترل تفاوتی مشاهده نشد (271/0=p). نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین استقامتی احتمالاً می تواند موجب بهبود فرآیند آنژیوژنز شود. هم چنین مکمل جینسینگ احتمالاً می تواند بر سطوح فاکتورهای آنژیوژنیک تاثیرگذار باشد. با این حال، برای اظهار نظر قطعی نیاز به مطالعات بیش تری می باشد